لوس کردن کودکان از اتفاق‌هاییست که بیشتر بچه‌های امروزی در معرض تجربه کردن آن هستند. لوس کردن کودکان از سمت والدینی که فرزاندان کمی دارند، در عصر امروزی امری شایع و صد البته مخرب است که باید راهکارهای اصلاح و پیش گیری از آن را بدانید.
والدین، می خواهند کوچک ترین آرزوهای فرزندانشان را هم برآورده کنند تا آنان بیشترین لذت را از زندگی ببرند اما ممکن است ندانند که این کار، اسباب لوس شدن فرزندشان را فراهم می‌آورد. این والدین مراقبت‌های زیادی بر روابط کودکان دارند و بر جطئیات او نظارت می‌کنند و او را لحظه‌ای با خودش تنها نمی گذارند.
لوس کردن کودکان
همه والدین در سراسر دنیا دوست دارند کودکانی با اعتماد به نفس بالا و قوی داشته باشند ولی تعیین محدودیت‌ها و مسؤولیت‌ها آسان نیست. متأسفانه به دلیل گرفتاری‌ها و مشکلات زیاد والدین در جامعه امروز، کنترل رفتار و خواسته‌های کودکان به فراموشی سپرده می‌شود. والدین با آسان‌گیری و دادن آزادی بیش از حد به کودک و پذیرش تمام خواسته‌های او، به لوس کردن کودک خود می‌پردازند. جالب است که بدانید خود والدین کودک لوس اولین کسانی هستند که در آینده از رفتار او رنج می‌برند.
نتیجه لوس کردن کودکان چیست؟
نتیجه اغراق آمیز نشان دادن تک تک رفتارهای عادی کودکان و توجه بیش از اندازه به آن‌ها چیست؟ این رفتار والدین در اصل همان لوس کردن کودک است. این چنین کودکی تبدیل به یک کودک لوس، نازپرورده و ضعیف خواهد شد که در آینده نمی‌تواند از پس سختی‌های زندگی برآید. این کودک لوس و نازپروده ممکن است روابط اجتماعی ضعیفی نیز داشته باشد چرا که خود را برتر از سایرین می‌بیند.
این ضعف‌ها چیزی جز نتیجه تربیت نادرست والدین نیست. والدینی که با لوس کردن کودک به او تلقین کرده‌اند خاص و منحصر بفرد است. این والدین همیشه مرز باریک بین محبت و برآورده کردن بیش از حد نیاز‌های غیر ضروری کودکان را رد می کنند.
مرز بین «محبت» و «برآورده کردن بیش از حد نیاز های کودکان»
قطعا محبت والدین به فرزندشان هیچ ندارد و نمی توان به آن‌ها گفت باید محبت کمتری را صرف کودکان خود کنند. هر چه کودکان محبت بیشتری از سمت والدین دریافت کننند، بهتر است. کودکی که در محیط خانواده محبت کافی دریافت کرده باشد، شخصیت سالم‌تری خواهد داشت. توصیه ما به والدین این است که تا می‌توانید به کودکان محبت و توجه کنید. محبت و توجه سالم حتی اگر زیاد هم باشد، باعث لوس و نازپرورده شدن کودک نمی شود. ما در این مورد به شما اطمینان می‌دهیم.
اما اگر والدین کودکی مرز محبت را رد کنند، وارد حریم برآورده کردن بیش از حد نیاز‌های گاها غیر ضروری کودکان، می شوند. یعنی همان چیزی که کودک را لوس، نازپرورده و پرتوقع بار می‌اورد. کودکی که هیچ وقت درر برابر خواسته‌های خود از والدینش «نه» نشنیده باشد، در بزرگسالی نیز فکر می‌کند که باید به هر چیزی که می‌خواهد برسد. کودک لوس در بزرگسالی انتطار دارد همگان تمام خواسته‌های او را بی کم و کاست برآورده کنند، حتی اگر غیرمنطقی باشد.
کودک لوس امروز، جامعه ضعیف فردا
فکر کنید جامعه پر از افرادی شود که در کودکی هیچ مسئولیتی، متناسب با سن خود نداشته‌اند. کودکان لوسی که هرگز با هیچ چالشی مواجه نشده‌اند زیرا والدین او از ترس اینکه مبادا اذیت شود یا برایش سخت باشد، او را از تمامی مسئولیت ها معاف کرده‌اند. کودکی که به لوس کردن اطرافیان عادت کرده است. لوس کردن کودکان عواقب سختی برای اطرافیان او در آینده به همراه دارد. همیشه و هرجا دیگران برایش کارهایش را انجام داده‌اند و در خدمتش بوده‌اند.
چنین فردی در بزرگسالی هم مانند کودکی، انتظار دارد به دلیل اشتباهاتی که مرتکب می‌شود، توبیخ نشود. او فکر می‌کند همیشه می‌تواند هرکاری که بخواهد انجام دهد، اما اطرافیانش نباید کاری که او را ناراحت می‌کند انجام دهند. اگر شرایط به همین طریق پیش برود و والدین به لوس کردن کودک خود ادامه دهند جامعه ما در آینده، جای خوبی برای زندگی نخواهد بود. والدین امروزی تلاش می‌کنند که فرزندشان را به دور از ناکامی و چالش بزرگ کنند. ما باید برای انسان‌هایی که بخشی از جامعه آینده هستند، نگران باشیم، برای شخصیت‌هایی خام، ضعیف، پرتوقع و …
چه باید کرد؟
پدر و مادر‌های بسیاری می‌بینیم که مسئولیت کارهای شخصی کودکشان را به دوش می‌کشند. با این که کودکان به سنی رسیده‌اند که می‌توانند به تنهایی غذا بخورند، هنوز به آن‌ها غذا می‌دهند. بند کفش آن‌ها را می‌بندند و هنوز کودک لوس و وابسته خود را حمام می‌کنند. والدین این کار‌ها را برایشان انجام می‌دهند چون از یک اصل مهم روان شناسی غافل‌اند. آنان فراموش کرده‌اند که کودک برای رشد صحیح و به موقع و کامل باید میزان بهینه‌ای چالش و ناکامی را در دوران کودکی خود تجربه کند.
پس چالش و ناکامی در برخی موارد برای جلوگیری از لوس شدن کودک لازم است. اما حواستان باشد که این چالش و ناکامی اگر بیشتر از آن سطح بهینه باشد، به رشد روانی کودک آسیب وارد می‌شود.
شما باید به کودک خود بیاموزید که برای رسیدن به خواسته‌هایش تلاش کند. جهت جلوگیری از لوس کردن کودک به او بگویید که قرار نیست لزوما به همه چیز‌هایی که می‌خواهد برسد. او باید بیاموزد که در هر سنی مسئولیت‌هایی به عهده اوست.
شاید شما برای برقراری ارتباط و سرگرم کردن کودکتان کمک بخواهید، ما در کنار شما هستیم:
چگونه یک داستان برای دیگران تعریف کنیم
آیا می شود کودک لوس را اصلاح کرد؟
« آیا می شود کودک لوس را اصلاح کرد؟ » این سوالیست که احتمالا ذهن شما را به خود مشغول کرده است. در پاسخ باید بگوییم بله. نگران نباشید. شاید این کار کمی سخت باشد اما شدنیست. این کار نیاز به تغییر ذهنیت و الگو های رفتاری شما و کودکتان دارد و به همین دلیل سخت است.
شما باید هنگامی که رفتارهای خودخواهانه او از حد می‌گذرد سعی کنید او را آرام کنید. اگر این رفتارهای کودک لوس شما ادامه پیدا کرد، به او توضیح دهید که لازمست رفتارش را تغییر دهد و نباید انتظار موافقت با هر نوع خواسته اش را داشته باشد. با توجه به سن او برایش محدودیت‌های خاصی در نظر بگیرید. اجازه ندهید که بداخلاقی او که از لوس کردن شما ناشی می شود، باعث دور زدن محدودیت‌ها شود. به یاد داشته باشید که این رفتار نه تنها نامهربانی نیست بلکه شما بعنوان پدر و مادری مسئول، بدنبال اصلاح اشتباه تربیتی خود و کمک به او و آینده او هستید.
مهم است بدانید محدود بودن او باید موقتی و دوره‌ای و درمورد مسائل مهمی همچون گرفتن دست والدین در اماکن شلوغ یا نشستن در صندلی مخصوص در عقب ماشین، باشد. همچنین کودک شما نیاز دارد گاهی حق انتخاب داشته باشد. مثلا در مورد اسباب بازی که می‌خواهد با خود به مهمانی بیاورد یا نوع لباسی که قرارست بپوشد و یا رنگ دیوار اتاقش، نظر او را بپرسید. او یاد می گیرد که گاهی امکان انتخاب دارد و سایر مواقع نیز باید انتخاب والدینش را بپذیرد.
این هم یکی دیگر از دلیلیست که شما باید نه گفتن را بیاموزید. ما پیش از این در مجله امرسان، درمورد اینکه چرا باید نه گفتن را بلد باشید، صحبت کرده‌ایم
