سینمای ایران در طول تاریخ

اگرچه سینما در ایران اختراع نشده است، اما در ایران بسیار محبوب است. سینما یکی از ترجیحات پرطرفدار برای ایرانیان برای گذران اوقات فراغت است. سینمای ایران از زمان حضورش در ایران از اوایل قرن بیستم فراز و نشیب بسیاری را تجربه کرده است که در این مقاله به آن می پردازیم.

سینمای ایران هنگامی که در سال 1900 مظفر الدین شاه سفر خود را به اروپا آغاز کرد، ظاهر شد. اولین تجهیزات فیلم وارد شده به ایران، یک دوربین گائمانت بود. فیلمبرداری فقط برای سرگرمی یا تفریح برای پادشاهان و درباریانش بود. برخی از فیلم ها در مورد پادشاهان ایران در کاخ هایشان و افراد در خیابان ها در بایگانی فیلم ایران وجود دارد.

با وجود این واقعیت که ایران به عنوان یک کشور جهان سوم شناخته می شد، سینمای آن به تدریج در سال های اخیر توسعه یافته و شکوفا شده است. سینمای ایران برای کارگردانان و بازیگران پیش از انقلاب نامی را برای خود رقم زد و بعداً کارگردانان بزرگ و بازیگران و بازیگران مشهور پاهای خود را روی فرش های قرمز بین المللی در سراسر جهان پیدا کردند مانند لیلا حاتمی، شهاب حسینی، اصغر فرهادی، علی حاتمی و عباس کیارستمی.

در این قسمت مطالعه معرفی فیلم هایی با حال و هوای زمستانی را به شما پیشنهاد می کنیم.

سینما دنیای جدید

در سفر به فرانسه در سال 1900، مظفر الدین شاه، پادشاه قادار در یک نمایش سینماتوگرافیک شرکت کرد. شور و شوق در مورد این تصاویر متحرک از مردم در حال حرکت، تصمیم می گیرد یک نمونه از این دستگاه را به خانه خود ببرد. بلافاصله، او به عکاس ارشد خود، میرزا ابراهیم خان، که عنوان او عکاس باشی بود، دستور داد تا کار با این دستگاه را یاد بگیرد. شاه می خواست برای خانم های حرم خود فیلمی ارائه دهد.

سپس، این عکاس یک دوربین Gaumont را در فرانسه خریداری کرد. شاه قبلاً پول زیادی را برای سرگرمی خود خرج می کرد. این یکی از خرج های کلان او  بود. او در کارناوال گل هایی که در اوستند بلژیک برگزار شده بود، فیلمبرداری کرد. و همین باعث شد که او اولین فیلمبردار تاریخ سینمای ایران باشد. اینگونه شد که ایران سینما بدست آورد و مظفرالدین شاه قاجار دنیای کاملاً جدیدی به روی ایران و مردم آن گشود.

در مورد فیلم، مطالعه فیلم‌های ترسناکی که بر اساس واقعیت ساخته‌شده‌اند خالی از لطف نیست.

ظهور فیلم برداری در ایران

برخلاف کشورهای غربی، سینمای ایران منحصراً سرگرمی اوقات فراغت مختص دربار سلطنتی بود. بنابراین تنها سفرهای شاه ایران به اروپا، زندگی زنان در حرمسرا، زندگی دربار و شاهزاده خانم ها را ارائه می داد. مراسم سوگواری امام حسین (ع) در جشنواره عاشورا نیز موضوع دیگری بود. سرانجام، مظفرالدین شاه تصمیم گرفت اولین فیلم را به زبان فارسی بسازد. موضوع زندگی خواجه های دربار بود. چند سال بعد، انقلاب مشروطه هنر سینمایی را از این مکان خصوصی آزاد کرد و عمومی شد.

به تدریج ، چندین سالن برای نمایش فیلم ها به صورت عمومی ساخته شد. در سال 1908 بود که اولین اطلاعیه مربوط به سینما در روزنامه ها منتشر شد. در حقیقت، میرزا ابراهیم خان سحاف باشی پیش از این سینمایی واقع در خیابان چراغ گز (در حال حاضر امیرکبیر) در تهران افتتاح کرده بود. در آن سالن ده دقیقه فیلم های کمیک یا کوتاه حاضر ارائه شد.

اما ابراهیم خان عقاید لیبرالی داشت. برای او، روش های تفکر می توانست به لطف این هنر جدید تکامل یابد. به همین دلیل است که وی فیلم هایی را ارائه داد که منعکس کننده ایده های وی بودند. از این رو، پس از یک ماه، اتاق بسته شد و تجهیزات برای انتشار ایده های لیبرالیستی مصادره شد.

بعد از بمباران مجلس توسط نیروهای سلطنتی (1909) سینما هدف خود را تغییر داد. انقلابیون و اعضای دربار، مخالف هم بوده و اندیشه های دور از هم داشتتند، از سینماها برای تبلیغات خود استفاده می کردند. در این زمان بود که سینما با سیاست و گرایش های سیاسی پیوند دارد.

خارجی های و سینمای ایران

در ابتدا سینماهای عمومی توسط اقلیت های مذهبی و بیگانگان ساخته می شدند. در سال 1908 روسی خان که اصالتاً روسی است، اولین کسی بود که تئاتر را در تهران افتتاح کرد. او فیلم وارداتی “زنده باد روسیه”راجع به جنگ بین روسیه و ژاپن ارائه کرد.

علی رغم درخواست های ایرانیان، این سینماها فقط فیلم هایی را که از روسیه حمایت می شدند یا حمایت می کردند، نشان می داد. جامعه روسی که در ایران زندگی می کرد، این انتخاب از جمله لیوخوف را تأیید می کرد. با این حال، روسی خان سرانجام پس از سقوط محمد علی شاه به فرانسه مهاجرت کرد.

اگر به مطالعه در زمینه فیلم علاقه دارید، فیلم دیدنی روزی روزگاری در هالیوود تقدیم به شما.

سینمای محبوب و اقدامات جدید

در سال 1912 اردشیرخان با اصالت ارمنی تنها کسی بود که سینمای محبوب در ایران را شبیه به امروز کرد. اول، او یک سینما را در خیابان الاحدوله افتتاح کرد و نمایش هایی مانند تارزان را به نمایش در آورد. او همچنین برای اولین بار از مترجم برای زیرنویس فیلم های خارجی به زبان فارسی استفاده کرد. همچنین تأمین نوشیدنی برای تماشاگران و در نهایت، نواختن گروهی از نوازندگان موسیقی، برای همراهی با فیلم ها از دیگر اقدامات وی بود.

انقلاب اسلامی و سینمای ایران

پس از انقلاب اسلامی، سینمای ایران نیز مانند سایر زمینه های هنری دچار تحولات اساسی شد. سپس فیلم ها با موضوعات انقلابی، مذهبی و ایدئولوژیک سروکار دارند.

جهان و سینمای ایران

جشنواره فیلم فجر که در سال 1982 تأسیس شد یکی از بزرگترین جشنواره های فیلم در ایران است. این مراسم هر ساله از 1 تا 10 فوریه به مناسبت سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی برگزار می شود. سیمرغ (پرنده افسانه ای) شاهنامه فردوسی به عنوان پاداش در این جشنواره اهدا می شود.

در حقیقت، در سال 1971 اولین جایزه بین المللی جشنواره فیلم شیکاگو به دلیل نقش اصلی او در فیلم گاو (گاو) به عزت الله انتظامی اهدا شد. چندی بعد، در سال 1987، به جمشید مشایخی جایزه بهترین بازیگر سینمای ایران پس از انقلاب اهدا شد. او آن را به دلیل ایفای نقش در فیلم پدربزرگ در جشنواره فیلم های غیر هماهنگ پیونگ یانگ در کره شمالی داشت. فاطمه معتمد آریا، 11 جایزه به عنوان یک بازیگر زن، کسب کرد. او همچنین دارای جوایز بین المللی بسیاری است.

در 50 سال گذشته، از میان 203 جوایز فیلم ایرانی، 70 مورد برای زنان و 61 مورد برای آقایان بوده است. معتبرترین جوایز تاریخ سینمای ایران جوایزی بود که سینمای ایران در جشنواره بین المللی فیلم کن برنده شد.

علاوه بر این، در سال 1997، عباس کیارستمی برنده جایزه طلا برای بهترین فیلم طعم گیلاس شد. 15 سال بعد در سال 2012، اصغر فرهادی برای فیلم خود “Une séparationd”  جایزه اسکار و طلای هوگو را به عنوان بهترین فیلم خارجی دریافت کرد.

جایزه بهترین فیلمنامه جایزه اصغر فرهادی در سال 2016 برای فروشنده (The Client) و نخل طلایی برای بهترین بازیگر به شهاب حسینی به دلیل ایفای نقش در این فیلم بوده است.

همچنین می توانید برای مطالعه بیشتر به معایب نصب تلویزیون بالای شومینه  سری بزنید.