بسیاری از والدین از رفتار کودکشان با اجسام یا اسباب بازی های گران قیمت، ناراضی هستند. آن ها دائما شکایت می کنند که کودک توجهی به مفهوم ارزشمندی ندارد. اما دلیل این رفتار کودک چیست؟ چگونه می شود او را متوجه مفهوم ارزشمندی اجسام و اسباب بازی ها کرد؟
امروزه والدین بسیاری از رفتار کودکان خود با اجسام ارزشمند ناراحت و عصبانی هستند. آنان که سعی داشته اند بهترین رفتار را با کودک خود داشته باشند، از ناسپاسی او کلافه و عصبی می شوند و به دنبال راه حل هستند. اما مطمئنا منع کودک از این رفتار، او را متوقف نمی کند. آسیب کودک به اجسام ارزشمند، لزوما عمدی نیست. به احتمال زیاد کودک شما درست با مفهوم ارزشمندی اجسام آشنا نیست. چگونه می شود مفهوم ارزشمندی اجسام را به کودکان آموزش داد؟ برای یافتن پاسخ این سوال در ادامه این مقاله با ما همراه باشید.
خیلی وقت ها وقتی از کودک می پرسیم چرا این رفتار را انجام می دهد جواب های عجیبی از او می شنویم. او می گوید که اگر اسباب بازیش آسیب ببیند، والدینش یکی بهتر را برای او می خرند. یا ممکن است بگوید که اشکالی ندارد چرا که چند مدل دیگر از آن را دارد. در این جواب ها به وضوح شاهد اثر برخورد والدین با این اتفاق هستیم.
اثر والدین بر مفهوم ارزشمندی اجسام
وقتی کودک می داند که آسیب دیدن اسباب بازیش، خیلی هم به ضررش تمام نمی شود، دلیلی برای متوقف کردن آن رفتار نمی بیند. او می داند که والدینش دوباره برای او بهترین جایگزین را تهیه می کنند. پس خود را نگران عواقب آن کار نمی کند. آیا انتظار دارید کودک در چنین شرایطی مفهوم ارزشمندی اجسام را یاد بگیرد؟
این نوع برخورد والدین با کودک، به دلیل آنست که آن ها نمی خواهند فرزندشان احساس محرومیت کند. والدین می خواهند کودکشان هیچ کمبودی را تجربه نکند. اما این رفتار و تهیه تمام خواسته های کودک، ممکن است عواقب خوبی نداشته باشد. چنین کودکی احتمالا هیچ شناختی از مفهوم ارزشمندی اجسام ندارد. نسبت به وسایل خود احساس مسئولیت نمی کند و قدردان والدینش نیست.
پیش از اینکه کودک را با مفهوم ارزشمندی اجسام آشنا کنیم، مفاهیم دیگری را باید به او آموزش داد. مفهوم ارزشمندی در کنار این مفاهیم دیگری برای کودک معنا پیدا می کند. این مفاهیم را باید از سنین پایین به او آموزش داد تا در او درونی و نهادینه شوند. آموزش به کودکان در سنین پایین (از حدود ۲ سالگی) با بازی و گفت و گو صورت می گیرد.
لوس کردن کودکان از سمت والدینی که فرزاندان کمی دارند، در عصر امروزی امری شایع و صد البته مخرب است که باید راهکارهای اصلاح و پیش گیری از آن را بدانید. از طریق لینک زیر می توانید اطلاعات و راهکارهای خوبی در این زمینه دریافت کنید:
مفهوم مالکیت
مالکیت از اولین مفاهیمی است که کودک با آن آشنا می شود و آن را می آموزد. او به خوبی متوجه مفهوم «من» و «مال من» می شود. اما این درک از مفهوم مالکیت کافی و کامل نیست. او باید مالکیت موقت یا دائمی را درک کند. یادگیری کودک نیاز به صبر و حوصله والدین دارد. والدین باید دائما این مفاهیم را با او تکرار کنند تا این مفهوم در او نهادینه شود. یادگیری درست و کامل مفهوم مالکیت بر میزان درک کودک از مفهوم ارزشمندی اجسام تاثیر دارد.
او باید بداند که اگر جسمی موقتا در اختیار او است، مال او نیست. باید بداند که چون برای مدتی از تاب یا سرسره پارک استفاده کرده است، نمی تواند کودکان دیگر را از بازی کردن با آن ها منع کند. علاوه بر مفهوم مالکیت موقت و دائمی، آموزش مفهوم مالکیت زمانمند و مکانمند نیز از موضوعاتی است که آموزش آن به کودک ضروری است.
کودک باید متوجه مفهوم مالکیت زمانمند و مکانمند باشد. برای مثال به کودک بگویید که اگر یک بار به او اجازه بازی با تلفن همراه خود را دادید، به این معنا نیست که هر موقع اراده کرد می تواند تلفن همراه شما را بردارد. یا اگر در خانه مداد رنگی ها متعلق به اوست، در مهد کودک اینطور نیست.
اکتفای والدین به آموزش مفهوم مالکیت می تواند در تربیت او آثار مخربی داشته باشد. کودک برای درک مفهوم ارزشمندی باید مالکیت و انواع آن را به خوبی بشناسد.
اگر دغدغه خرید تلفن همراه برای فرزندتان را دارید، مطالعه مقاله زیر به شما کمک خواهد کرد:
کودکان از چه سنی آمادگی استفاده از تلفن هوشمند را دارند؟
دسترسی زمانمند و مکانمند
مفهوم بعدی که آموزش آن به کودکان بسیار مهم است، دسترسی زمانمند و مکانمند اسست. برخی از والدین با پاسخ دادن به همه نیاز ها و خواسته های کودکشان، او را لوس بار می آورند. آن ها فکر می کنند تهیه کردن همه چیز برای او باعث می شود هرگز احساس کمبود در زندگی به سراغ او نیاید و خوشبخت تر باشد. در چنین شرایطی کودک متوجه می شود که برآورده شدن همه خواسته هایش به حق و طبیعی است. به چنین کودکی هرگز نمی تواند مفهوم ارزشمندی را آموزش داد. او نمی تواند محدودیتهای زمانی، مکانی یا هر مانع دیگری برای رسیدن به خواسته هایش را درک کند.
او تامین نیازهای خود را وظیفه والدین می داند. نوع مواجهه آن ها به او این باور را القا می کند که چیزی نیست که والدین نتوانند برای او تهیه کنند. پس مفهوم ارزشمندی اجسام به کلی برای او از بین خواهد رفت. اگر نمی خواهید در تربیت کودک با این دست از مشکلات مواجه شوید، کافی است از کودکی و در حین بازی مفهوم دسترسی زمانمند و مکانمند را به او آموزش دهید.
از سنین پایین (معمولا همان ۲ سالگی) هنگام بازی کردن او را با مفاهیمی همچون دور بودن و نزدیک بودن، آسان بودن و سخت بودن و ساده بودن و پیچیده بودن آشنا کنید. به او بگویید تهیه برخی چیز ها در زندگی وابسته به این مفاهیم است و لزوما کار راحتی نیست. آشنایی با این مفاهیم و مراحل دستیابی به خواسته ها، به تدریج او را متوجه مفهوم ارزشمندی خواهد کرد.
نگهداری
نگهداری و مراقبت از اجسام و افراد از مفاهیمی است که آموزش آن به کودک باید به خوبی انجام شود. انجام این آموزش با بازی بسیار مفید است و به درونی شدن این صفت به کودک کمک می کند.
از او بخواهید مقاومت اشیا مختلف را امتحان کند. برخی از اجسام ناکارآمد را برای این کار در اختیار او بگذارید. او با چند بار آزمایش و تجربه می فهمد بادکنک نازک است ولی توپ اینطور نیست و به راحتی نمی ترکد. با پرتاب کردن شیشه از ارتفاع یا سنگ زدن به آن می بیند که شیشه میشکند ولی پلاستیک اینطور نیست. او با درک میزان آسیب پذیری اجسام مختلف، متوجه نوع نگهداری از هریک از وسیله ها می شود.
منع کودک از چنین تجربیاتی حس کنجکاوی او را ضعیف می کند. در این شرایط برقراری ارتباط با اجسام برای او سخت خواهد شد.
البته مشاهده نوع رفتار والدین و اطرافیان نیز در میزان و نوع توجه، مراقبت و نگهداری کودک تاثیر دارد. نگهداری از گیاهان و حیوانات خانگی هم به درک مفهوم مراقبت کمک می کند. او وقتی از چیزی به خوبی نگهداری کند، ناخودآگاه و کم کم مفهوم ارزشمندی آن را نیز درک خواهد کرد.
اگر شما وظیفه مادری در خانه دارید، احتمالا کار در بیرون از منزل بررای شما خیلی سخت یا غیرممکن است. مشاغل خانگی و دور کاری بهترین گزینه شما هستند. با مطالعه مقالات زیر می توانید با انواع مشاغل دورکاری و شرایط آن ها آشنا شوید.
